عده ای را عقیده بر آن است که چون کاخک دارای درختان فراوان بوده است به آن «کاخک» (به فتح خاء) گفته اند و بر اثر کثرت استعمال تلفظ به شکل امروزی در آمده است که فتحه به سکون تبدیل شده است لکن این اعتقاد نیز وجود دارد که با توجه به قدمت تاریخی بسیار زیاد شهرستان گناباد در گذشته های دور یکی از پادشاهان ایران باستان در منطقه ییلاقی که امروز کاخک نامیده می شود کاخ باشکوهی بنا کرده که آنرا «کاخ کی» نامیده اند، می دانیم که در دوران اساطیری ایران تعدادی از پادشاهان ایران باستان لقب «کی» داشته اند و اصولاً «کی» به معنی پادشاه و صاحب جاه و مقام بوده است که البته اصل آن «کوی» بوده و بعدها بصورت «کی» تلفظ گردیده است. مانند کی کاوس، کی قباد، کی خسرو، کی آرش و کی سیاوش، علیهذا بعید بنظر نمی رسد که کاخک در اصل «کاخ کی» بوده باشد که بدین ترتیب مربوط به یکی از پادشاهان کیانی می شده است. که در کاخک و یبا اطراف آن سکونت داشته و ایزو یا قلعه سفید در 3 کیلومتری آن به شاه نشین معروف بوده است.